dinsdag 12 juni 2007
BIER: TRAPPIST
Trappist Bier
Een van de vier bieren die we onder de loep nemen is: ‘Trappist bier’.Officieel gesproken is Trappist geen biersoort, maar “Trappist” staat voor waar het vandaan komt. Het is in feite niet anders dan gewoon bier. Trappist komt van La Trappe, een Franse abdij waar in 1892 de orde der trappisten is gesticht. Trappist is een bier dat door de trappisten, monniken van de orde der ‘cisterciënzers’, wordt gebrouwen. Het is dus geen biersoort, zoals vaak gedacht, maar een omschrijving van de herkomst ervan. Er bestaan strikte regels over het bier, het mag alleen Trappist heten alshet volgens de volgende regels is gebrouwen:
1) het moet in een klooster of onder toezicht van een klooster zijn gebrouwen.
2) het moet door de mensen van het klooster zelf gebrouwen worden (de monniken)
3) en het grootste deel van de winst gaat naar sociale werken.
Er zijn volgens de Internationale Vereniging Trappist(IVT) maar 7 erkende soorten Trappist bier:
1) Achel
2) Chimay
3) Orval
4) Rochefort
5) Westmalle
6) Westvleteren
7) La Trappe
Deze bier mogen het Authentic Trappist Product merk dragen als bewijs dat volgens de bovenstaande regels is gebrouwen.
Gisting = bovengisting
Graan = gerst
Alcoholpercentage = van 6 tot 12%
Oorsprong = Cisterciënzerabdijen
Een van de vier bieren die we onder de loep nemen is: ‘Trappist bier’.Officieel gesproken is Trappist geen biersoort, maar “Trappist” staat voor waar het vandaan komt. Het is in feite niet anders dan gewoon bier. Trappist komt van La Trappe, een Franse abdij waar in 1892 de orde der trappisten is gesticht. Trappist is een bier dat door de trappisten, monniken van de orde der ‘cisterciënzers’, wordt gebrouwen. Het is dus geen biersoort, zoals vaak gedacht, maar een omschrijving van de herkomst ervan. Er bestaan strikte regels over het bier, het mag alleen Trappist heten alshet volgens de volgende regels is gebrouwen:
1) het moet in een klooster of onder toezicht van een klooster zijn gebrouwen.
2) het moet door de mensen van het klooster zelf gebrouwen worden (de monniken)
3) en het grootste deel van de winst gaat naar sociale werken.
Er zijn volgens de Internationale Vereniging Trappist(IVT) maar 7 erkende soorten Trappist bier:
1) Achel
2) Chimay
3) Orval
4) Rochefort
5) Westmalle
6) Westvleteren
7) La Trappe
Deze bier mogen het Authentic Trappist Product merk dragen als bewijs dat volgens de bovenstaande regels is gebrouwen.
Gisting = bovengisting
Graan = gerst
Alcoholpercentage = van 6 tot 12%
Oorsprong = Cisterciënzerabdijen
BIER: MALT BIER
Malt Bier
Ten slotte onderzoeken we ook nog Malt bier.
Malt bier wordt ook wel alcoholvrij bier genoemd, dit is niet helemaal juist aangezien er wel een klein percentage alcohol in zit zo’n 0.35 en 0.48%. Bier mag malt bier genoemd worden als er tot 0.50% alcohol in zit. Het bier kan op twee manieren gemaakt worden:
1) Door het bier gewoon te maken en later het alcohol eruit te halen, dit is een duur proces maar de smaak blijft goed behouden.
2) Of er wordt bier zonder alcohol gemaakt en krijgt de smaak van wort of graan.
Het eerste kost veel geld want het moet later pas verwijderd worden door bepaalde technieken als verdamping. De tweede manier is gebaseerd op beperkte fermentatie(het omzetten van biologische materialen met behulp van bacteriën, celculturen of schimmels in afwezigheid van zuurstof en nitraat), wat resulteert in een lager alcohol gehalte. Dit kan op verschillende wijze bereikt worden. Zo kan er gebruik gemaakt worden van een korte fermentatie bij hoge temperaturen (15-20 ºC) en korte fermentatie tijden (0.5 tot 8 uur). Een andere wijze is een lage temperatuur (0-5 ºC) in combinatie met wat langere fermentatietijden (tot 24 uur). Een nadeel van de beperkte fermentatie is dat er gebruik gemaakt wordt van een hoge gistcel dichtheid. Dit heeft als nadeel dat de fermentatie zeer nauw gecontroleerd moet worden om een juist alcohol percentage en de juiste aroma's te verkrijgen.Om deze problemen te voorkomen wordt er tegenwoordig gebruik gemaakt van gistcellen die vastzitten op cellulose, hierdoor kunnen deze zich niet meer vrij bewegen. Door de gistcellen vervolgens bloot te stellen aan lage temperaturen en anaërobe omstandigheden, wordt de stofwisseling van de gistcel geremd. Hierdoor zal slechts een gedeelte van de suikers worden omgezet, zodat een lagere concentratie aan ethanol wordt verkregen (<0.1%).
Ten slotte onderzoeken we ook nog Malt bier.
Malt bier wordt ook wel alcoholvrij bier genoemd, dit is niet helemaal juist aangezien er wel een klein percentage alcohol in zit zo’n 0.35 en 0.48%. Bier mag malt bier genoemd worden als er tot 0.50% alcohol in zit. Het bier kan op twee manieren gemaakt worden:
1) Door het bier gewoon te maken en later het alcohol eruit te halen, dit is een duur proces maar de smaak blijft goed behouden.
2) Of er wordt bier zonder alcohol gemaakt en krijgt de smaak van wort of graan.
Het eerste kost veel geld want het moet later pas verwijderd worden door bepaalde technieken als verdamping. De tweede manier is gebaseerd op beperkte fermentatie(het omzetten van biologische materialen met behulp van bacteriën, celculturen of schimmels in afwezigheid van zuurstof en nitraat), wat resulteert in een lager alcohol gehalte. Dit kan op verschillende wijze bereikt worden. Zo kan er gebruik gemaakt worden van een korte fermentatie bij hoge temperaturen (15-20 ºC) en korte fermentatie tijden (0.5 tot 8 uur). Een andere wijze is een lage temperatuur (0-5 ºC) in combinatie met wat langere fermentatietijden (tot 24 uur). Een nadeel van de beperkte fermentatie is dat er gebruik gemaakt wordt van een hoge gistcel dichtheid. Dit heeft als nadeel dat de fermentatie zeer nauw gecontroleerd moet worden om een juist alcohol percentage en de juiste aroma's te verkrijgen.Om deze problemen te voorkomen wordt er tegenwoordig gebruik gemaakt van gistcellen die vastzitten op cellulose, hierdoor kunnen deze zich niet meer vrij bewegen. Door de gistcellen vervolgens bloot te stellen aan lage temperaturen en anaërobe omstandigheden, wordt de stofwisseling van de gistcel geremd. Hierdoor zal slechts een gedeelte van de suikers worden omgezet, zodat een lagere concentratie aan ethanol wordt verkregen (<0.1%).
BIER: WIT BIER
Wit bier
Als derde soort bier onderzoeken we ‘Wit bier’.
Witbier is ‘wit’ omdat er gebruikt wordt gemaakt van langhalmige gewassen, dit zijn graanrassen. Het heeft een alcoholpercentage meestal van zo’n 5-6%.
Een van de bekendste witbieren is het Belgische witbier; Hoegaarden en het Duitse witbier; Weizenbier. Het verschil tussen de twee bieren is dat het Belgische bier met kruiden zoals koriander en verschillende citrusvruchten wordt gebrouwen.
Maar waarom is het nou anders dan gewoon bier? Het Belgische witbier wordt ten eerste niet gefilterd, het zijn dus natuurlijke, levende producten met fijne zwevende gistdeeltjes die voor de troebele kleur zorgen. Ten tweede wordt bij het brouwen gebruik gemaakt van kruiden en citrusvruchten, door deze ingrediënten krijgt het een frisse smaak en is het lekker voor in de zomer. Typische ingrediënten voor witbier: Mout, tarwe, hop, water, koriander en curaçao (gedroogde sinaasappelschil). Ook is er hoge gisting met nagisting in de fles of vat. Omdat dit bier voor in de zomer is moet je het schenken met een temperatuur van ongeveer 2 à 3 °C. Het heeft een zurig, zoetig, fruitig of kruidige smaak en droge of soms zure nasmaak.
Ook het Duits Wit bier wordt niet gefilterd en zijn dus ook natuurlijke en levende producten. Het verschil met het Belgische witbier is dat er gebruik wordt gemaakt van kruidnagel, banaan of nootmuskaat dus geen citrusvruchten. Deze smaak krijgt het bier ook maar soms kan het ook een soort van vanille smaak hebben. De nasmaak is soms zuur maar vooral kruidig. Ook dit bier wordt juist veel in de zomer gedronken.
Gisting = Bovengisting
Graan = Tarwe
Alcoholpercentage = 5 á 6%
Oorsprong = België
Kleur = Troebel(wit)
Als derde soort bier onderzoeken we ‘Wit bier’.
Witbier is ‘wit’ omdat er gebruikt wordt gemaakt van langhalmige gewassen, dit zijn graanrassen. Het heeft een alcoholpercentage meestal van zo’n 5-6%.
Een van de bekendste witbieren is het Belgische witbier; Hoegaarden en het Duitse witbier; Weizenbier. Het verschil tussen de twee bieren is dat het Belgische bier met kruiden zoals koriander en verschillende citrusvruchten wordt gebrouwen.
Maar waarom is het nou anders dan gewoon bier? Het Belgische witbier wordt ten eerste niet gefilterd, het zijn dus natuurlijke, levende producten met fijne zwevende gistdeeltjes die voor de troebele kleur zorgen. Ten tweede wordt bij het brouwen gebruik gemaakt van kruiden en citrusvruchten, door deze ingrediënten krijgt het een frisse smaak en is het lekker voor in de zomer. Typische ingrediënten voor witbier: Mout, tarwe, hop, water, koriander en curaçao (gedroogde sinaasappelschil). Ook is er hoge gisting met nagisting in de fles of vat. Omdat dit bier voor in de zomer is moet je het schenken met een temperatuur van ongeveer 2 à 3 °C. Het heeft een zurig, zoetig, fruitig of kruidige smaak en droge of soms zure nasmaak.
Ook het Duits Wit bier wordt niet gefilterd en zijn dus ook natuurlijke en levende producten. Het verschil met het Belgische witbier is dat er gebruik wordt gemaakt van kruidnagel, banaan of nootmuskaat dus geen citrusvruchten. Deze smaak krijgt het bier ook maar soms kan het ook een soort van vanille smaak hebben. De nasmaak is soms zuur maar vooral kruidig. Ook dit bier wordt juist veel in de zomer gedronken.
Gisting = Bovengisting
Graan = Tarwe
Alcoholpercentage = 5 á 6%
Oorsprong = België
Kleur = Troebel(wit)
BIER: PILSENER
Pilsener
Het tweede soort bier is Pilsener. Pilsener is de meest gedronken biersoort van Nederland. Niet voor niets wordt vaak de term bier gebruikt als men pils bedoelt. Pilsener is een van de vele biersoorten. Volgens de Nederlandse bierwetgeving is pilsener een lichtgekleurd, ondergistend bier in stamwortcategorieI, (11-15.5 gewichtsprocent). Het stamwortgehalte geeft de oorspronkelijke hoeveelheid extract waarvan het bier is gebrouwen. Een hoger stamwortgehalte betekent donkerder bier.Pils is met 5 % alcohol de 'standaard' binnen de verschillende biersoorten. Het is een ondergistend bier, wat betekent dat voor gisten lage temperaturen en speciale ondergisten nodig zijn. Deze ondergisten kunnen bij lage temperatuur alcohol vormen. Pilsener kenmerkt zich vooral door een grote helderheid, goudgele kleur, witte schuimkraag en aangenaam bittere smaak.Het biertype dankt zijn naam aan het stadje Pilsen in Tsjechië. Daar heeft men te techniek van het ondergistend bierbrouwen ontdekt. Dit leidde weer tot het ontstaan van verschillende brouwstijlen. Brouwers in andere landen stapten ook over op het brouwen van dit type bier, omdat het zo'n ontzettend succes was. In Nederland is Pilsener het meest populaire bier geworden. Het aandeel van pilsener op de totale biermarkt is van 50% in 1939, gestegen tot 90% hedendaags.
Gisting = ondergisting
Graan = gerst
Alcoholpercentage = 5%
Oorsprong = Pilsen (Tsjechië)
Kleur = helder
Het tweede soort bier is Pilsener. Pilsener is de meest gedronken biersoort van Nederland. Niet voor niets wordt vaak de term bier gebruikt als men pils bedoelt. Pilsener is een van de vele biersoorten. Volgens de Nederlandse bierwetgeving is pilsener een lichtgekleurd, ondergistend bier in stamwortcategorieI, (11-15.5 gewichtsprocent). Het stamwortgehalte geeft de oorspronkelijke hoeveelheid extract waarvan het bier is gebrouwen. Een hoger stamwortgehalte betekent donkerder bier.Pils is met 5 % alcohol de 'standaard' binnen de verschillende biersoorten. Het is een ondergistend bier, wat betekent dat voor gisten lage temperaturen en speciale ondergisten nodig zijn. Deze ondergisten kunnen bij lage temperatuur alcohol vormen. Pilsener kenmerkt zich vooral door een grote helderheid, goudgele kleur, witte schuimkraag en aangenaam bittere smaak.Het biertype dankt zijn naam aan het stadje Pilsen in Tsjechië. Daar heeft men te techniek van het ondergistend bierbrouwen ontdekt. Dit leidde weer tot het ontstaan van verschillende brouwstijlen. Brouwers in andere landen stapten ook over op het brouwen van dit type bier, omdat het zo'n ontzettend succes was. In Nederland is Pilsener het meest populaire bier geworden. Het aandeel van pilsener op de totale biermarkt is van 50% in 1939, gestegen tot 90% hedendaags.
Gisting = ondergisting
Graan = gerst
Alcoholpercentage = 5%
Oorsprong = Pilsen (Tsjechië)
Kleur = helder
SOORTEN BIER
Op deze site staan 4 verschillende soorten bier waarnaar onderzoek is gedaan. hieronder vindt u alvast Trappist en in het menu rechts staan de andere:
Trappist Bier
Een van de vier bieren die we onder de loep nemen is: ‘Trappist bier’.Officieel gesproken is Trappist geen biersoort, maar “Trappist” staat voor waar het vandaan komt. Het is in feite niet anders dan gewoon bier. Trappist komt van La Trappe, een Franse abdij waar in 1892 de orde der trappisten is gesticht. Trappist is een bier dat door de trappisten, monniken van de orde der ‘cisterciënzers’, wordt gebrouwen. Het is dus geen biersoort, zoals vaak gedacht, maar een omschrijving van de herkomst ervan. Er bestaan strikte regels over het bier, het mag alleen Trappist heten alshet volgens de volgende regels is gebrouwen:
1) het moet in een klooster of onder toezicht van een klooster zijn gebrouwen.
2) het moet door de mensen van het klooster zelf gebrouwen worden (de monniken)
3) en het grootste deel van de winst gaat naar sociale werken.
Er zijn volgens de Internationale Vereniging Trappist(IVT) maar 7 erkende soorten Trappist bier:
1) Achel
2) Chimay
3) Orval
4) Rochefort
5) Westmalle
6) Westvleteren
7) La Trappe
Deze bier mogen het Authentic Trappist Product merk dragen als bewijs dat volgens de bovenstaande regels is gebrouwen.
Gisting = bovengisting
Graan = gerst
Alcoholpercentage = van 6 tot 12%
Oorsprong = Cisterciënzerabdijen
Trappist Bier
Een van de vier bieren die we onder de loep nemen is: ‘Trappist bier’.Officieel gesproken is Trappist geen biersoort, maar “Trappist” staat voor waar het vandaan komt. Het is in feite niet anders dan gewoon bier. Trappist komt van La Trappe, een Franse abdij waar in 1892 de orde der trappisten is gesticht. Trappist is een bier dat door de trappisten, monniken van de orde der ‘cisterciënzers’, wordt gebrouwen. Het is dus geen biersoort, zoals vaak gedacht, maar een omschrijving van de herkomst ervan. Er bestaan strikte regels over het bier, het mag alleen Trappist heten alshet volgens de volgende regels is gebrouwen:
1) het moet in een klooster of onder toezicht van een klooster zijn gebrouwen.
2) het moet door de mensen van het klooster zelf gebrouwen worden (de monniken)
3) en het grootste deel van de winst gaat naar sociale werken.
Er zijn volgens de Internationale Vereniging Trappist(IVT) maar 7 erkende soorten Trappist bier:
1) Achel
2) Chimay
3) Orval
4) Rochefort
5) Westmalle
6) Westvleteren
7) La Trappe
Deze bier mogen het Authentic Trappist Product merk dragen als bewijs dat volgens de bovenstaande regels is gebrouwen.
Gisting = bovengisting
Graan = gerst
Alcoholpercentage = van 6 tot 12%
Oorsprong = Cisterciënzerabdijen
GISTING
Alcoholgisting
Een belangrijk stap in het brouwproces, is de gisting. Gisting wordt gebruikt om een bepaalde alcoholpercentage in het bier te krijgen. Maar wat is gisting nou? En wordt er alleen alcohol gemaakt?
Gistcellen zijn micro-organismen die ethanol (alcohol) kunnen produceren. Gistcellen hebben weinig energie nodig om in leven te blijven. In een omgeving zonder zuurstof krijgen ze genoeg energie uit de anaërobe dissimilatie van glucose. Als eindproducten ontstaan hierbij alcohol (ethanol) en koolstofdioxide. Dit proces wordt alcoholgisting genoemd. De reactievergelijking van dit proces is:
C6H12O6 ---> 2C2H6O (alcohol) + 2CO2 + energie
Bij het maken van bier of wijn vindt dus alcoholgisting plaats. Door dit proces onstaat de alcohol in een fles bier of wijn. Bij de productie van brood is er ook sprake van alcoholgisting. Hierbij onstaat ook alcohol, maar dit verdampt door de hoge temperatuur bji het bakken. Het brood rijst vervolgens door de koolstofdioxide die bij de gisting onstaat.
Een belangrijk stap in het brouwproces, is de gisting. Gisting wordt gebruikt om een bepaalde alcoholpercentage in het bier te krijgen. Maar wat is gisting nou? En wordt er alleen alcohol gemaakt?
Gistcellen zijn micro-organismen die ethanol (alcohol) kunnen produceren. Gistcellen hebben weinig energie nodig om in leven te blijven. In een omgeving zonder zuurstof krijgen ze genoeg energie uit de anaërobe dissimilatie van glucose. Als eindproducten ontstaan hierbij alcohol (ethanol) en koolstofdioxide. Dit proces wordt alcoholgisting genoemd. De reactievergelijking van dit proces is:
C6H12O6 ---> 2C2H6O (alcohol) + 2CO2 + energie
Bij het maken van bier of wijn vindt dus alcoholgisting plaats. Door dit proces onstaat de alcohol in een fles bier of wijn. Bij de productie van brood is er ook sprake van alcoholgisting. Hierbij onstaat ook alcohol, maar dit verdampt door de hoge temperatuur bji het bakken. Het brood rijst vervolgens door de koolstofdioxide die bij de gisting onstaat.
PROFESSIONEEL BROUWEN
Hoe wordt er professioneel gebrouwd?
Ons land telt ongeveer 23 professionele brouwerijen. Zij werken samen met het Centraal Brouwerij Kantoor opgericht in 1939 te Amsterdam. Deze organisatie zorgt voor de reclame en voorlichting over bier.
Maar hoe krijgen fabrieken het voor elkaar om zo enorme hoeveelheden bier te brouwen? Hoe wordt er gebrouwd in een fabriek. Dit hebben wij uitgezocht, zodat we vervolgens redelijk goed op de hoogte zijn van de stappen, en zo het verschil in productieprcoes kunnen ontdekken. Wat gebeurt er in een fabriek? Om te beginnen heb je mout nodig. De meeste brouwers kopen hun mout in mouterijen. Hier laat men gerst een paar dagen weken in water, tot het vochtgehalte 45% is. Men stort het dan op vloeren in een dikke laag van wel 70 cm of men laat de gerst kiemen in langzaam draaiende trommels. Het kiemproces duurt ongeveer zes dagen. De kiem is dan gegroeid tot 2/3 van de korrel, je kan hem nog niet zien vanwege het kafje wat erop zit. Ook zijn er al worteltjes ontstaan. Vervolgens blaast men hete lucht door de gerst (80-90ºC) daardoor stopt het kiemproces. Dit wordt eesten genoemd. De worteltjes worden dan verwijderd. In de brouwerij wordt de mout opgeslagen in hoge silo's, waarna men het reinigt van stof en zaden die er niet in thuis horen. Door een speciale molen wordt de mout geschroot, dit wordt gedaan door een grote molen, dat wil zeggen grof gemalen. Zodat de kafjes heel blijven. Mout is tamelijk bros en daardoor vrij vatbaar voor beschadigingen.Het moutmeel komt in de beslagkuip samen met het brouwwater. Water is een belangrijk onderdeel en voor een deel beslissend voor de smaak van het bier. Veel brouwerijen zijn dan ook plaatsgebonden. In Zuid-Limburg hebben ze al zuiver Ardennenwater op maar 60 meter diepte. Met een ionen wisselaar verlaagt men de hardheid van het water. Vaak is het brouwwater voorverwarmd in de koeler van de kokende wort, wat een behoorlijke energiebesparing oplevert. Men laat het beslag langzaam in temperatuur stijgen tot bijvoorbeeld 55ºC. Elk enzym werkt het beste op een speciale temperatuur. Het zetmeel wordt omgezet in suikers. Die moutsuikers zijn oplosbaar in water en ook vergistbaar. Via een reuzenzeef in de bodem wordt het wort gescheiden van de onbruikbare bestandsdelen. Een sproeier boven in de ketel laat een regen heet water neerdalen op de moutresten om ook de laatste restjes moutsuiker uit te spoelen. De heldere wort gaat nu naar de brouwketel of wort ketel, daar wordt het aan de kook gebracht en dan wordt de hop toe gevoegd. Na ongeveer anderhalf uur koken wordt de hop eruit gezeefd en de wort wordt tot 6ºC gekoeld. De eiwitten worden nu grotendeels verwijderd. Dan gaat de wort naar de gistkuip, waarna men er een reincultuur van gist aan toevoegt. Het gistras bepaald voor een groot deel (20%) het karakter van het bier, vandaar dat elke brouwmeester voorzichtig omgaat met zijn gist. Al heel gauw vormt zich een dikke schuimlaag op de wort, waarop duidelijk bruine vlekken te zien zijn, de hopharsen, die worden verwijderd. Na een week gisten bij 6ºC is de wort bier geworden. De nagisting vindt plaats in leger of lagertanks bij 0ºC. Het bier klaart en neemt veel koolzuurgas op omdat men het onder druk laat gisten. Vervolgens wordt het bier gefiltreerd om grote onbruikbare bestandsdelen uit het bier te hale. Hier worden de flesjes, blikjes en fusten gevuld. In dit stadium mag het bier niet in aanraking komen met de buitenlucht. Hierna is het bier gereed voor transport, vroeger gebeurde dit met paard en wagen, nu gaat dit per vrachtwagen. Er wordt zelfs vanuit Rotterdam in grote containerschepen bier vervoerd naar het buitenland. Wat er over blijft na het maischen wordt gebruikt als veevoer.
Op deze manier voorzien de fabrieken Nederland en buitenland van het gele goedje dat menig smaakpupil tevreden stelt.
Ons land telt ongeveer 23 professionele brouwerijen. Zij werken samen met het Centraal Brouwerij Kantoor opgericht in 1939 te Amsterdam. Deze organisatie zorgt voor de reclame en voorlichting over bier.
Maar hoe krijgen fabrieken het voor elkaar om zo enorme hoeveelheden bier te brouwen? Hoe wordt er gebrouwd in een fabriek. Dit hebben wij uitgezocht, zodat we vervolgens redelijk goed op de hoogte zijn van de stappen, en zo het verschil in productieprcoes kunnen ontdekken. Wat gebeurt er in een fabriek? Om te beginnen heb je mout nodig. De meeste brouwers kopen hun mout in mouterijen. Hier laat men gerst een paar dagen weken in water, tot het vochtgehalte 45% is. Men stort het dan op vloeren in een dikke laag van wel 70 cm of men laat de gerst kiemen in langzaam draaiende trommels. Het kiemproces duurt ongeveer zes dagen. De kiem is dan gegroeid tot 2/3 van de korrel, je kan hem nog niet zien vanwege het kafje wat erop zit. Ook zijn er al worteltjes ontstaan. Vervolgens blaast men hete lucht door de gerst (80-90ºC) daardoor stopt het kiemproces. Dit wordt eesten genoemd. De worteltjes worden dan verwijderd. In de brouwerij wordt de mout opgeslagen in hoge silo's, waarna men het reinigt van stof en zaden die er niet in thuis horen. Door een speciale molen wordt de mout geschroot, dit wordt gedaan door een grote molen, dat wil zeggen grof gemalen. Zodat de kafjes heel blijven. Mout is tamelijk bros en daardoor vrij vatbaar voor beschadigingen.Het moutmeel komt in de beslagkuip samen met het brouwwater. Water is een belangrijk onderdeel en voor een deel beslissend voor de smaak van het bier. Veel brouwerijen zijn dan ook plaatsgebonden. In Zuid-Limburg hebben ze al zuiver Ardennenwater op maar 60 meter diepte. Met een ionen wisselaar verlaagt men de hardheid van het water. Vaak is het brouwwater voorverwarmd in de koeler van de kokende wort, wat een behoorlijke energiebesparing oplevert. Men laat het beslag langzaam in temperatuur stijgen tot bijvoorbeeld 55ºC. Elk enzym werkt het beste op een speciale temperatuur. Het zetmeel wordt omgezet in suikers. Die moutsuikers zijn oplosbaar in water en ook vergistbaar. Via een reuzenzeef in de bodem wordt het wort gescheiden van de onbruikbare bestandsdelen. Een sproeier boven in de ketel laat een regen heet water neerdalen op de moutresten om ook de laatste restjes moutsuiker uit te spoelen. De heldere wort gaat nu naar de brouwketel of wort ketel, daar wordt het aan de kook gebracht en dan wordt de hop toe gevoegd. Na ongeveer anderhalf uur koken wordt de hop eruit gezeefd en de wort wordt tot 6ºC gekoeld. De eiwitten worden nu grotendeels verwijderd. Dan gaat de wort naar de gistkuip, waarna men er een reincultuur van gist aan toevoegt. Het gistras bepaald voor een groot deel (20%) het karakter van het bier, vandaar dat elke brouwmeester voorzichtig omgaat met zijn gist. Al heel gauw vormt zich een dikke schuimlaag op de wort, waarop duidelijk bruine vlekken te zien zijn, de hopharsen, die worden verwijderd. Na een week gisten bij 6ºC is de wort bier geworden. De nagisting vindt plaats in leger of lagertanks bij 0ºC. Het bier klaart en neemt veel koolzuurgas op omdat men het onder druk laat gisten. Vervolgens wordt het bier gefiltreerd om grote onbruikbare bestandsdelen uit het bier te hale. Hier worden de flesjes, blikjes en fusten gevuld. In dit stadium mag het bier niet in aanraking komen met de buitenlucht. Hierna is het bier gereed voor transport, vroeger gebeurde dit met paard en wagen, nu gaat dit per vrachtwagen. Er wordt zelfs vanuit Rotterdam in grote containerschepen bier vervoerd naar het buitenland. Wat er over blijft na het maischen wordt gebruikt als veevoer.
Op deze manier voorzien de fabrieken Nederland en buitenland van het gele goedje dat menig smaakpupil tevreden stelt.
DE GESCHIEDENIS
Geschiedenis van het bier
Al ver voordat onze jaartelling was begonnen, was het bier al uitgevonden. De uitvinding van het bier wordt geschat rond 6000 voor Christus. Vermoedelijk werd het bier uitgevonden in Mesopotamie of het land van Tigris en Eufraat (het huidige Irak). Dit denkt men omdat bij opgravingen van de Sumeriers afkomstige stenen platen zijn gevonden met primitieve afbeeldingen van een brouwproces.
De Egyptenaren konden ook bier brouwen. Bier was in Egypte een offerdrank. Het is bijzonder dat de Egyptenaren hop verwerkten om aan het bier een bepaalde smaak te geven. Tegenwoordig gebruiken we ook hop, maar in de middeleeuwen is er een lange periode geweest dat er in plaats van hop, gruyt werd gebruikt. Dit is een verzameling van allemaal planten en kruiden. Zowel in Babylonië als in Egypte werden er soms specerijen, zoals kaneel, aan het bier toegevoegd. Dit is een aanwijzing dat er toch wel een behoorlijk verschil was tussen ons huidige bier, en het bier wat men toen brouwde.
De Kelten hebben waarschijnlijk de techniek van het bier brouwen in onze streken geïntroduceerd. Graan was hier voldoende voorhanden; landbouw en veeteelt waren praktisch de enige activiteiten van de bevolking. Over de Keltische invloed op het bier brouwen is verder echter weinig bekend.
In een later stadium, ongeveer gelijktijdig met de trek naar de opkomende steden, vond het brouwen plaats in daartoe aangewezen brouwhuizen. De woningen van de burgers waren hiervoor veel te klein en te brandgevaarlijk. De brouwhuizen waren openbaar; iedereen kon er gebruik van maken. In feite waren zij de voorlopers van onze brouwerijen. Een eerste doorbraak van het bier als volksdrank vond in de veertiende en vijftiende eeuw plaats. Er waren toen grote epidemieën van pest en cholera. Men kende toen aan bier een geneeskrachtige werking toe, omdat de mensen die veel bier dronken minder snel ziek werden. Bier had helemaal geen geneeskrachtige werking, maar doordat het drinkwater in de steden toen ontzettend vervuild was, (de grachten dienden als riool, maar er werd ook uit gedronken), was er een hele grote kans op epidemieën. Tijdens het koken van het bier worden deze bacteriën in het water gedood, en was er dus minder kans op besmetting voor de mensen die veel bier dronken.
In veel steden kwamen toen brouwersgilden. Bier werd erg belangrijk. Het biergebruik nam in die tijd indrukwekkende vormen aan, tot een gemiddelde van maar liefst 400 liter per hoofd van de bevolking per jaar (dat is ruim 3 flesjes per dag). Tegenwoordig is dat ongeveer 80 liter. De smaak van het bier was overal verschillend. In ons land werd namelijk geen hop aan de mout toegevoegd maar gruyt: een verzameling van planten en kruiden. De samenstelling ervan was in elke stad anders, afhankelijk van het aanbod in de weiden. De landadel was in het bezit van het zogenaamde gruytrecht. Dat betekende dat men voor het plukken een soort van premie moest betalen. Je zou ook kunnen zeggen dat het een van de eerste vormen van bieraccijns was.
De Duitse keurvorst Wilhelm IV heeft als eerste kwaliteitsgarantie voor bier toegepast. In 1516 vaardigde hij het zogenaamde Reinheitsgebot uit, waarin werd bepaald dat bier uitsluitend van water, gerst, hop en gist mocht worden gebrouwen. Het werd gezien als een bescherming van Duitse brouwerijen tegen de concurrentie van buitenlandse brouwerijen. Deze Duitse bierwet is tot 1987 van kracht gebleven. De smaak van het bier heeft alles met de gisting te maken. Die gisting gebeurde toen nog spontaan en kon niet beïnvloed worden. Het gevolg was dat een brouwer van tevoren nooit wist hoe zijn bier zou smaken. Rond het midden van de negentiende eeuw komt daar een verandering in door de uitvinding van machines.
Tegenwoordig wordt bier in vele soorten smaken gebrouwen. Van banaanbier tot kokosbier, en van bier zonder alcohol tot troebel bier. Maar zit er ook een verschil in productieproces tussen de verschellinde soorten bier? Om dit te onderzoeken leggen wij 4 soorten bier onder de loep. Allereerst het bier ‘Pilsener’, wat beter bekent staat als gewoon pils. Ten tweede onderzoeken we het alcoholvrije bier. Alcohol vrij bier is bier waar weinig tot geen alcohol zit. Ten derde onderzoeken we Trappist. Trappist is een bier dat door de trappisten, monniken van de orde der cisterciënzers, wordt gebrouwen. En ten slotte onderzoeken we ook wit bier. Een bier wat er vrij troebel uitziet.
Al ver voordat onze jaartelling was begonnen, was het bier al uitgevonden. De uitvinding van het bier wordt geschat rond 6000 voor Christus. Vermoedelijk werd het bier uitgevonden in Mesopotamie of het land van Tigris en Eufraat (het huidige Irak). Dit denkt men omdat bij opgravingen van de Sumeriers afkomstige stenen platen zijn gevonden met primitieve afbeeldingen van een brouwproces.
De Egyptenaren konden ook bier brouwen. Bier was in Egypte een offerdrank. Het is bijzonder dat de Egyptenaren hop verwerkten om aan het bier een bepaalde smaak te geven. Tegenwoordig gebruiken we ook hop, maar in de middeleeuwen is er een lange periode geweest dat er in plaats van hop, gruyt werd gebruikt. Dit is een verzameling van allemaal planten en kruiden. Zowel in Babylonië als in Egypte werden er soms specerijen, zoals kaneel, aan het bier toegevoegd. Dit is een aanwijzing dat er toch wel een behoorlijk verschil was tussen ons huidige bier, en het bier wat men toen brouwde.
De Kelten hebben waarschijnlijk de techniek van het bier brouwen in onze streken geïntroduceerd. Graan was hier voldoende voorhanden; landbouw en veeteelt waren praktisch de enige activiteiten van de bevolking. Over de Keltische invloed op het bier brouwen is verder echter weinig bekend.
In een later stadium, ongeveer gelijktijdig met de trek naar de opkomende steden, vond het brouwen plaats in daartoe aangewezen brouwhuizen. De woningen van de burgers waren hiervoor veel te klein en te brandgevaarlijk. De brouwhuizen waren openbaar; iedereen kon er gebruik van maken. In feite waren zij de voorlopers van onze brouwerijen. Een eerste doorbraak van het bier als volksdrank vond in de veertiende en vijftiende eeuw plaats. Er waren toen grote epidemieën van pest en cholera. Men kende toen aan bier een geneeskrachtige werking toe, omdat de mensen die veel bier dronken minder snel ziek werden. Bier had helemaal geen geneeskrachtige werking, maar doordat het drinkwater in de steden toen ontzettend vervuild was, (de grachten dienden als riool, maar er werd ook uit gedronken), was er een hele grote kans op epidemieën. Tijdens het koken van het bier worden deze bacteriën in het water gedood, en was er dus minder kans op besmetting voor de mensen die veel bier dronken.
In veel steden kwamen toen brouwersgilden. Bier werd erg belangrijk. Het biergebruik nam in die tijd indrukwekkende vormen aan, tot een gemiddelde van maar liefst 400 liter per hoofd van de bevolking per jaar (dat is ruim 3 flesjes per dag). Tegenwoordig is dat ongeveer 80 liter. De smaak van het bier was overal verschillend. In ons land werd namelijk geen hop aan de mout toegevoegd maar gruyt: een verzameling van planten en kruiden. De samenstelling ervan was in elke stad anders, afhankelijk van het aanbod in de weiden. De landadel was in het bezit van het zogenaamde gruytrecht. Dat betekende dat men voor het plukken een soort van premie moest betalen. Je zou ook kunnen zeggen dat het een van de eerste vormen van bieraccijns was.
De Duitse keurvorst Wilhelm IV heeft als eerste kwaliteitsgarantie voor bier toegepast. In 1516 vaardigde hij het zogenaamde Reinheitsgebot uit, waarin werd bepaald dat bier uitsluitend van water, gerst, hop en gist mocht worden gebrouwen. Het werd gezien als een bescherming van Duitse brouwerijen tegen de concurrentie van buitenlandse brouwerijen. Deze Duitse bierwet is tot 1987 van kracht gebleven. De smaak van het bier heeft alles met de gisting te maken. Die gisting gebeurde toen nog spontaan en kon niet beïnvloed worden. Het gevolg was dat een brouwer van tevoren nooit wist hoe zijn bier zou smaken. Rond het midden van de negentiende eeuw komt daar een verandering in door de uitvinding van machines.
Tegenwoordig wordt bier in vele soorten smaken gebrouwen. Van banaanbier tot kokosbier, en van bier zonder alcohol tot troebel bier. Maar zit er ook een verschil in productieproces tussen de verschellinde soorten bier? Om dit te onderzoeken leggen wij 4 soorten bier onder de loep. Allereerst het bier ‘Pilsener’, wat beter bekent staat als gewoon pils. Ten tweede onderzoeken we het alcoholvrije bier. Alcohol vrij bier is bier waar weinig tot geen alcohol zit. Ten derde onderzoeken we Trappist. Trappist is een bier dat door de trappisten, monniken van de orde der cisterciënzers, wordt gebrouwen. En ten slotte onderzoeken we ook wit bier. Een bier wat er vrij troebel uitziet.
DINGEN OP MIJN SITE BIJ DE UPDATE
- Stukje geschiedenis
- Professionele brouwproces
- Ingredienten
- Gisting
- Soorten bier
- Praktijk: Zelf bier maken (zie magische wereld van bier)
de hierboven staande onderwerpen zullen op deze site aanwezig zijn.
- Professionele brouwproces
- Ingredienten
- Gisting
- Soorten bier
- Praktijk: Zelf bier maken (zie magische wereld van bier)
de hierboven staande onderwerpen zullen op deze site aanwezig zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)